اتحاديه اروپا خريد گاز مايع روسيه را افزايش داد
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۱۶۰۰۳
خبرکزاری آریا-باوجود جنگ اوکراین، اتحادیه اروپا خرید گاز مایع از روسیه را افزایش داده و همین موضوع معادلات را در بازار انرژی اروپا پیچیده‌تر کرده است.
به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از خبرگزاری فرانسه، اروپایی‌های عادت کرده به انرژی‌های فسیلی و همچنین نگران از نزدیک شدن فصل زمستان، می‌توانند تأمین‌کننده‌های جانشین دیگری نیز پیدا کنند، اما این کار در بازار پرتنش امروزی زمان‌بَر خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در همین راستا، اروپایی‌ها پارسال خرید گاز مایع قابل حمل با کشتی را حدود هفتاد درصد افزایش دادند که چهل درصد آن از آمریکا خریداری می‌شد. واردات گاز مایع روسیه به ویژه از طریق شرکت توتال انرژی که سرمایه‌گذاری فراوانی در سیبری انجام داده است، به شدت افزایش یافت، چرا که گاز هیچ وقت مشمول تحریم یا محدودیت نشده است.
شکی نیست که سهم روسیه در صادرات گاز به اتحادیه اروپا (از طریق خط لوله یا به صورت گاز مایع) در هفت ماه اول سال 2023 حدود پانزده درصد کاهش یافته است. این کاهش در سال 2022 حدود 24 درصد و در سال 2021 حدود 45 درصد بود. اما بر اساس اعلام کمیسیون اروپا، این کاهش خرید در واقع پوششی است بر افزایش شدید خرید گاز مایع از روسیه که در ماه‌های ژانویه تا ژوئیه به دوازده میلیارد و چهارصد میلیون متر مکعب (حدود هفده درصد خرید کلی گاز مایع توسط اروپا) رسیده است. این در حالی است که در کل سال 2022 میزان خرید گاز مایع از روسیه نوزده میلیارد و سیصد میلیون متر مکعب و در سال 2021 سیزده میلیارد و پانصد میلیون متر مکعب بوده است. حدود نیمی از گاز وارداتی اروپا از روسیهدر ماه‌های ژانویه تا ژوئیه به صورت گاز مایع بوده، در صورتی که همین گاز مایع حدود یک چهارم کل گاز وارداتی را تشکیل می‌داده است.
کادری سیمون کمیسر انرژی اتحادیه اروپا اواسط سپتامبر در سخنانی در ورشو اعلام کرد: ما می‌توانیم و باید میزان واردات گاز مایع از روسیه را کاهش دهیم یا حتی کلا آن را حذف کنیم. بنا به اعلام کمیسیون اروپا میزان واردات گاز از روسیه به نسبت محدود شده و آمریکا و نروژ صادرات گازی خود را به نسبت افزایش داده‌اند. از سوی دیگر اروپایی‌ها خود را برای زمستان آماده کرده‌اند: منابع ذخیره گاز اروپا از اواسط اوت تاکنون تقریبا تا نود درصد پر شده و آنها هدف‌شان را روی کاهش مصرف متمرکز کرده‌اند. فاتح بیرول مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی هجدهم سپتامبر گذشته گفت: ما در بهترین وضعیت ممکن قرار داریم، اما باید این را هم در نظر داشت که ممکن است زمستان سخت‌تری نسبت به سال گذشته داشته باشیم.
سازمان غیردولتی گلوبال ویتنس (شاهد جهانی) با اعلام اینکه میزان واردات گاز اروپا از روسیه بیش از آمار اعلام شده رسمی است افزود: دولت‌های اروپایی باید با تهیه طرحی فوری، واردات گاز از روسیه را متوقف کنند چرا که این پول فقط جیب‌های ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه را پر می‌کند و به تأمین منابع مالی جنگ و همچنین افزایش بحران آب‌و هوایی کمک می‌کند.
با این حال کارشناسان عقیده دارند صرف نظر کردن سریع از گاز مایع روسیه در حال حاضر بسیار پیچیده است. سیمون تاگلیاپیترا از موسسه بروگل می‌گوید: واقعیتی تجاری در حال حاضر وجود دارد که بیانگر آن است که شرکت‌های اروپایی قرارداد‌های طولانی‌مدت با تأمین‌کنندگان روس دارند و تنها به صورت تدریجی و با پایان یافتن قراردادهای‌شان می‌توانند خرید گاز مایع از روسیه را کاهش دهند. وی می‌گوید تنها راه‌حل برای این مانع قانونی است که گاز مایع روسیه نیز مشمول تحریم‌ها یا تعیین سقف شود، چه از نظر قیمت چه از نظر میزان واردات. به عقیده این کارشناس حوزه انرژی چنین اقدامی باعث کاهش وابستگی اروپا به روسیه به عنوان یک تأمین‌کننده غیرقابل اعتماد می‌شود.
وی افزود: حتی بدون صادرات گاز مایع روسیه از ماه اکتبر به بعد، اروپا می‌تواند زمستان را پشت سر بگذارد، چرا که با کاهش تقاضا از سوی چین، بازار جهانی کم‌تر از پیش‌بینی‌های قبلی، دچار تنش خواهد شد و بدین ترتیب اتحادیه اروپا می‌تواند به تأمین‌کننده‌های جایگزین دست پیدا کند. با این حال این را هم باید در نظر داشت که هر چند تأمین‌کنندگان دیگری نظیر آمریکا و قطر وجود دارند، اما اتحادیه اروپا برای تأمین گاز مایع از این کشورها باید به علت بُعد مسافت، هزینه بیشتری پرداخت کند.
هم اکنون اتحادیه اروپا قصد ندارد هیچ‌گونه تحریمی درباره گاز اعمال کند. احتمال اعطای مجوز به کشورهای عضو اتحادیه اروپا برای اینکه هر کدام به صورت جداگانه بتوانند خرید گاز از روسیه را محدود کنند، فعلاً در دستور مذاکرات قرار گرفته است. بسیاری از کشورها نظیر پرتغال و سوئد میزان واردات گاز مایع از روسیه را در سال 2022 به شدت کاهش دادند، اما فرانسه، اسپانیا و بلژیک که مبادی ورودی اصلی گاز به قاره اروپا به شمار می‌روند در مجموع میزان واردات گاز مایع خود را پنجاه و پنج درصد افزایش داده‌اند.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: اتحادیه اروپا روسیه خرید گاز مایع از روسیه گاز مایع از روسیه میزان واردات گاز واردات گاز مایع گاز مایع روسیه اتحادیه اروپا تأمین کننده صادرات گاز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۱۶۰۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزارش جالب دویچه‌وله؛ روش های دور زدن تحریم ها ازسوی ایران و روسیه | چین در ظاهر هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ در عوض...
به گزارش همشهری آنلاین، دویچه‌وله در تحلیلی که به ارزیابی تحریم‌های غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریم‌های غرب زندگی می‌کند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران می‌داند، چین می‌داند و ظاهراً دولت آمریکا هم می‌داند مبنی بر اینکه با وجود تحریم‌های موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بی‌سابقه به چین ارسال می‌شود. خاویر بلاس، ستون‌نویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش می‌دهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین می‌رسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد می‌کند. به حدی که طبق داده‌های رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت می‌خرد.
با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامین‌کننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سال‌هاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریم‌ها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدت‌هاست که زنجیره‌های تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریم‌های غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریم‌ها ایده‌آل بوده‌اند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوه‌بر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریم‌ها را عملاً غیرممکن می‌کند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
به‌عنوان مثال، به‌دلیل استراتژی تحریم‌های روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین داده‌های ارائه‌شده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریم‌ها، روسیه تحریم‌شده‌ترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابل‌توجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی‌های رشد روس‌ها را تایید می‌کند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین می‌کند.
تحریم‌های مالی، دسترسی بانک‌های روسیه به بازارهای مالی بین‌المللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقل‌وانتقالات بین‌المللی پول و اوراق بهادار است، خارج کرده‌اند. علاوه‌بر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابل‌توجه این است که تنها تحریم‌هایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال می‌شوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزام‌آور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریم‌ها پایبند نبوده‌اند.
با وجود عدم‌قابلیت اجرای کامل تحریم‌ها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه می‌دهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریم‌ها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمی‌شد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمی‌دهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریم‌های غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، می‌خواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشین‌آلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریم‌ها از ایرلند، برای مشارکت در تلاش‌های دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریم‌های این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولت‌های آنجا را متقاعد کند که تحریم‌ها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها دارند.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور